Dictator Erdogan

We zien het al zeker een jaar aankomen. Maar de afgelopen week begint het steeds duidelijker te worden. Erdogan wil de macht die hij nu heeft opgebouwd door gebruik te maken van de noodtoestand niet uit handen geven.

Het parlement heeft ingestemd met een verregaande grondwetswijziging. Door deze wijziging zal de president buitengewoon veel macht krijgen en daarnaast zal Erdogan tot 2029 in plaats van 2019 aan kunnen blijven. Voor de goede orde, conform de huidige constitutie moet de bevolking in een referendum deze wijzigingen nog wel goedkeuren. Het ziet er echter naar uit dat de bevolking in grote meerderheid voor het voorstel zal stemmen, ook niet heel gek zonder onafhankelijke media.

Is het nou wel zo’n groot probleem, een president met grote uitvoerende macht? In principe hoeft het natuurlijk helemaal niet erg te zijn, mits de rol van de volksvertegenwoordiging en de rechterlijke macht sterk is danwel blijft en die de mogelijkheid hebben elkaar en dus ook de president bij te sturen. Want een president die rechters aanstelt, wetten kan vetoën en decreten kan uitvaardigen, kennen we ook uit de VS.

Alleen is het daar altijd de volksvertegenwoordiging die rechters kan weigeren of een veto van de president kan overrulen. Daarnaast kan het supreme court zelfs een presidentieel decreet ongrondwettelijk verklaren. En als er niks meer werkt, is er altijd nog de pers die, hoewel zeker niet onpartijdig, zeer scherp en hard kan en zal zijn. Hetgeen in ultimo zelfs tot een impeachment kan leiden.

Het probleem in Turkije is dat alles in één hand zit. Alles is onderdeel, direct of indirect, van de AKP. Daarnaast zijn de onafhankelijke media volledig (mond)dood gemaakt. Hetgeen betekent dat alle informatie die mensen tot zich nemen uit kranten, radio en televisie door de overheid en dus de AKP en dus Erdogan beheerst worden.

Dat betekent dus dat het parlement, de media, de uitvoerende macht, de rechterlijke macht, de politie en het leger door een en dezelfde partij worden beheerst. Deze partij zal na de grondwetswijziging weer geleid kunnen worden door Erdogan zelf(hij is als president conform de grondwet officieel onafhankelijk) waarmee hij de facto en de jure leiding geeft aan het volledige land inclusief alle instellingen.

We zien dus dat Erdogan, na deze wijziging daadwerkelijk als een dictator kan regeren. Zijn woord zal, welhaast letterlijk, wet zijn. Dit brengt veel problemen met zich mee, niet alleen binnen Turkije zelf of onze Nederlandse samenleving, maar juist ook op het internationale toneel. Want de toenadering van Turkije tot Rusland en daarmee de mogelijke verwijdering van de NAVO. Gecombineerd met de geografische positie van Turkije ten opzichte van de vluchtelingen uit onder anderen Syrië. En dat dan weer afgezet tegen EU toetredingsonderhandelingen, laat redelijk helder zien hoe ondoorgrondelijk de diplomatieke situatie rond Turkije is en zal zijn.

We gaan met dictator Erdogan dus wederom een spannende en helaas verontrustende periode in.

Racisme bij de NOS

We hebben weer bingo. De media lijken er alles aan te doen om casual racisme en seksisme tot de norm te verheffen. Wat er aan de hand is? Na eerdere momenten waar de media bepaald een modderfiguur sloegen, was het afgelopen week wederom raak, ditmaal bij de vrienden van de NOS.

Ditmaal waren de Chinezen aan de beurt. Bij een item in het sportjournaal aangaande meneer Wang Hui versus voetbalclub ADO Den Haag, meende de NOS de volgende kop in beeld te moeten brengen: ”Fortune cookie voor ADO” Naast het feit dat ik liever de Nederlandse benaming gelukskoekje zou hebben gezien, had ik nóg liever gezien dat er geen verkeerde en racistische term was gebruikt.

Want laten we analyseren wat de NOS probeerde te doen. De NOS wilde aangeven dat voetbalclub ADO Den Haag op alle fronten in het gelijk was gesteld in haar rechtszaak tegen de heer Wang Hui. Het feit dat het hier om een Chinese eigenaar gaat, is onderdeel van het nieuws. Niet alleen vanwege het steeds grotere aantal Chinese geldschieters in het Nederlandse voetbal maar vooral ook vanwege het grote aantal spelers dat tegen reusachtige salarissen naar China vertrekt. Dus op zich is de nationaliteit nieuwswaardig.

Een gelukskoekje doet ook vermoeden dat de NOS niet had verwacht dat ADO in het gelijk gesteld zou worden. Dit verrast mij enigszins, want ik had dat wel verwacht, vooral omdat de contracten in Nederland zijn opgesteld en dus vrij stevig zullen zijn. Maar ok, als de NOS het als verrassing ziet, dan is dat ook nog wel nieuwswaardig.

Wat de NOS dus eigenlijk wil zeggen is: “ADO wint verrassend rechtszaak tegen Chinese eigenaar” Toegegeven, het is wat langer en kan misschien nog wat bondiger. Maar het dekt de lading volgens mij prima. Waarom dan toch gebruik maken van de term fortune cookie? Mijn vrees is dat men bij de NOS niet eens heeft nagedacht over de term.

Want met de term fortune cookie is een heleboel mis. Ten eerste zijn deze koekjes, voor zover te traceren, in de huidige vorm voor het eerst gemaakt in de Verenigde Staten aan het eind van de 19^e eeuw/begin 20^e eeuw. Daar zijn ze, waarschijnlijk, ook nog eens gemaakt door Japanse immigranten, niet Chinese. Waar iedereen het wel over eens is, is dat er in China in ieder geval géén gelukskoekjes worden gemaakt of geserveerd, behalve die die op kleine schaal uit de VS worden geïmporteerd. Vervolgens wordt de term (fortune) cookie bewust, ofwel onbewust bij het gebruik van deze koekjes in ijs, gebruikt om Chinese Amerikanen te beledigen.

En natuurlijk zal het niet het doel zijn geweest van de NOS om wie dan ook te beledigen, maar het is wel gebeurd. Laten we nou gewoon eens ophouden met het gebruiken van “grappige” of “leuke” namen voor bevolkingsgroepen of naties. Als het nodig is een nationaliteit of een land te noemen, laten we dan gewoon het land of de nationaliteit in kwestie benoemen. Natuurlijk proberen bloggers, journalisten en andere scribenten niet te vaak een woord te herhalen, voor de scherpe lezer, u mag even lachen, maar daarmee staat de deur naar “casual racisme” wagenwijd open. Laten we die deur nou gewoon sluiten en dichttimmeren.